Van Lubbestok tot Sterrenkind

Het is al weer de vierde dag. Het schrijven vlot vandaag gestaag en het aantal woorden staat ondertussen op 6.574. Gisteren besteedde ik de meeste tijd aan research naar kruiden. Ik was vooral geïnteresseerd in  kruiden die groeien in een gematigd klimaat, in de bossen, weilanden en op rotsachtige plekken. De mooiste benamingen kwam ik tegen: vrouwenkruid, tarmeriek, goudsbloem of lubbestok. Elk van die namen bracht verwondering en fascinatie. Bij lubbestok dacht ik niet meteen aan een plant dat aan de onderkant lijkt op een rabarberplant, maar waarvan de bladeren veel overeenkomsten vertonen met peterselie. Eerder een struikachtig gewas, waarvan de takken misschien op wilgentakken leken, en die zeer geschikt waren om te dienen als een stok om mee te slaan. Goudsbloem klonk als een magische plant, alleen bestemd voor de adel en dus zeldzaam en zeer kostbaar. En vrouwenkruid, tja... dat was iets tegen menstruatie. Of het was een kreng van een woekeraar, waar je met geen mogelijkheid vanaf kwam als het eenmaal in je tuin groeide. 

Ik vind het heerlijk om zo mijn gedachten te laten buitelen over een woord. Het geeft me de ruimte om inspiratie op te doen. Even de teugels laten vieren in mijn hoofd en kijken waar het schip strandt. Even creatief zijn en niet meteen aan het voor de hand liggende denken. Veelal bereik ik er niets  maar soms levert het bruikbare ideeën op. 

Zo had ik vandaag nog een inspiratiemomentje. Tijdens een pauze zag ik het volgende filmpje:

                                                                                                                            (bron: YouTube)

Meteen sprongen de ideeën alle kanten op. Een jongen met katachtige ogen die groen oplichten wanneer je er op schijnt. Die kan zien in het donker, maar bij te veel zonlicht hoofdpijn krijgt, alles wazig ziet en duizelig wordt. De jongen had vanwege zijn gave al twee bijnamen gekregen: Catboy en Starchild. Nu zijn er al vele verhalen en personages die over katachtige wezens gaan, bijvoorbeeld Catwoman. Niet erg origineel. Maar de benaming 'Sterrenkind' in combinatie met de speciale ogen van deze jongen, riepen tal van nieuwe verhaalmogelijkheden op. Hij alleen al zou de hoofdpersonage kunnen zijn in een verhaal. Bijvoorbeeld een eeuwenoude mythe over een godenzoon dat eigenlijk een profetie is, en die werkelijkheid wordt in een sciencefiction setting. Maar het zou ook prima een bijrol kunnen zijn. Een tijdelijk karakter die de hoofdpersoon een nieuw inzicht brengt. Of haar behoedt voor een bepaald gevaar, waarbij zijn gave doorslaggevend is.

Of ik dit idee verwerk in het verhaal van Kyndra, weet ik nog niet. Dat laat ik nog even sudderen. Maar het filmpje gaat zowiezo in mijn researcharchief en mogelijk gebruik ik het in de toekomst voor een ander verhaal. Net als de lubbestok.

Wordt vervolgd!

Esther