Speel met vuur

Ik las gisteren een artikel in het AD over een onbekende stam die per abuis de bewoonde wereld inliep. Graag zou ik met de stamleden praten. Over hoe ze leven, wat ze eten en wat hun gebruiken zijn. Hoe ze wapens maken, hutten bouwen en waar ze op jagen. Helaas zal dat niet gebeuren en blijft het bij inbeelden.

Gelukkig brengt onze technologie uitkomst. Dankzij programma's op bijvoorbeeld Discovery Channel kunnen we ons een beeld scheppen van situaties die we zelf nooit meemaken. Met behulp van uitleg op Wikipedia, foto's uit survivalboeken en filmpjes op YouTube belanden we in de onbekende werelden. Het notitieblokje klapt open en snel pennen we alle informatie op die we later verwerken in ons verhaal. Een stukje waarheid, een stukje fantasie en klaar.

Maar toch... lezen of kijken over hoe je bijvoorbeeld een vuur maakt met twee stokjes, is heel wat anders dan het zelf doen. Het stokje rollen tussen je handen. De kracht die je zet. Het gevoel dat je handpalmen in brand staan en de eerste blaren zichtbaar worden. De verzuring die toeslaat in je armen. Je gevoel van hopeloosheid. En dan dat moment van intense geluk, wanneer de eerste sliertjes rook omhoog kringelen. De warmte die in je bezwete gezicht slaat. De trots die je voelt, omdat je het eindelijk gelukt is.

Wanneer je dan achter je laptop ploft, wordt het beschrijven van een vuurtje stoken een heel ander verhaal. Je hoeft je niet meer een survivalboek te lezen of een programma te kijken om je in te beelden hoe zoiets gaat. Je weet het. En dan vloeien de woorden op papier, komen de emoties los bij de herinneringen en wordt je verhaal authentiek.

Voor Kyndra ben ik daarom regelmatig op pad. Ik proef de kruiden, kijk er naar en betast de bladeren. Ik loop door de bossen en langs kronkelende beekjes. De kou van nu helpt me ook om Kyndra beter te beschrijven in het kille klimaat van de Winterbergen in haar land. Al moet ik voor de echte bergen teruggrijpen naar mijn vakantie in Zwitserland en Italië van een paar jaar geleden. Lukt het me dan nog niet om het onder woorden te brengen? Ach, dan kan ik altijd nog fantaseren. Of naar Discovery kijken.

Maar nu eerst even met vuur spelen. Het is koud.

Esther